Catharina van Polanen

Catharina is getrouwd met Johan Ottens van Buren circa 1370 (civil). Johan (zoon van Allard IV van Buren en Vrouwe Mabelia van Bosinchem Kaets) is geboren in 1350; is gestorven op 11 nov 1393 in Buren. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Bathasar van Buren is geboren in 1375.

Gerard is getrouwd met Lutgard van Wulvenhorst na 1380 (civil). Lutgard (dochter van Ernst van Wulverhorst van Sterkenburg en Margriet van van Zuylen) is geboren op 10 jul 1330 in Utrecht; is gestorven op 9 dec 1411 in Monster. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Andere gebeurtenis soorten en attributen:

• Bezittingen: burcht te Geertruidenberg
• Bezittingen: Krimpen aan de IJssel
• Bezittingen: Krimpen aan de Merwede
• Bezittingen: Ouderkerk en Zuidbroek

Aantekeningen:

Wordt op 6 december 1305 genoemd als zoon van Philips van Duivenvoorde en 30 maart 1306 als neef van Dirk van den Wale, die hem 17 september 1311 de molen te Voswijc in Monsterambacht schonk.
Van zijn vader erfde hij tussen 1307 en 1309 de bezitting Polanen, eveneens gelegen onder Monster.
Op 30 maart 132622 pachtte hij de heerlijkheid van de Lek, te weten de ambachten: Krimpen aan de Merwede ( = aan de Lek), Krimpen aan de Yssel, Ouderkerk en Zuidbroek U Som 490 pond Hollands, den grote Tornoyse voir achte penninghe gherekent, die hi ghehelic ende al betaeld hevetut.
In 1327 werd hij beleend met Heemskerk en Castricum, hij werd ridder (1329) en baljuw in Rijnland (1331), Woerden, Kennemerland en West-Friesland.
Op 19 november 1335 verwierf hij Capelle van heer Pieter van der Leek, terwijl hertog Jan 111 van Brabant hem op 9 dec. 1339 de heerlijkheid Breda, waarvan zijn broer Willem v. Duivenvoorde het vruchtgebruik had, voor 28.000 kleine florijnen verpandde.
Op 15 januari 1342 beleende graaf Willem IV hem nog met een korentiende en de smaltiende in Poeldijk.

POLANEN (Jan I van), zoon van Philips van Duvenvoorde (I kol. 774), overl. 1342. Hij komt het eerst voor in 1305 en erfde tusschen 1307 en 1309 van zijn vader het huis en goed te Polanen. Van den invloed, waarin zijn halfbroeder Willem van Duvenvoorde (I kol. 774) ten hove stond wist Jan ook gebruik te maken door zijn bezit in het Westland uit te breiden met een molen te Monster (1311), met tienden aldaar (1322) en met tienden onder Delft, Maasland en Schipluiden (1324). In 1326 verpachtte Pieter heer van de Leck (kol. 793) hem de ambachten van Krimpen a/d. Merwede, Krimpen a/d. IJsel, Ouderkerk en Zuidbroek. In 1328 was hij, evenals zijn halfbroeder, met den graaf medegetrokken naar Vlaanderen en aldaar aanwezig bij den slag van Mont-Cassel; in dezen krijg zal hij geridderd zijn, althans in het begin van het volgend jaar (Maart 1329) wordt hij aldus betiteld, wanneer hij van den graaf het huis te Liere in Delfland in leen krijgt en de belofte, dat, zoo zijn halfbroeder Willem zonder wettige erven kwam te overlijden, hij den burcht en het gerecht van Geertruidenberg zou erven. Hij was in 1331 baljuw van Woerden, in 1331 en 1336 baljuw van Rijnland, in 1339 baljuw van Kennemerland en West-Friesland.
Hij overl. 26 Sept. 1342 en werd te Monster in de kerk begraven, na gehuwd te zijn geweest met Catherina van Brederode, dochter van heer Dirk bij Maria heer Henricsdochter van de Leck, welke op 3 Oct. 1342, als weduwe, aan haar zoon Jan en haar zwager Willem v. Duv. beloofde haar leven lang bij hare kinderen te zullen blijven, zonder ze te onterven of een man te nemen. Zij testeerde in 1370 wonende te Rijnsburg, overl. 1372, 28 Juni, en werd bij haar man begraven.
Jan van P. won bij zijne vrouw minstens zes kinderen: Jan II die volgt, Philips (kol. 1113) Dirk en Gerard, zie hiervoor, Heilwich, echtgenoote van Aernt van Arkel heer van Noordeloos, en Maria gehuwd 1o. met Jan burggraaf van Montfoort, gesneuveld bij Stavoren 1345, 2o. met heer Gerrit van Heemstede. Eenige andere dochters, vermeld in genealogieen, zijn historisch onzeker. Zie: Obreen, Gesch. gesl. Wassenaer 183, en H.J. Koenen, Willem Snikkerieme in Wapenheraut VIII (1904). De grafschriften te Monster worden vermeld in: G. Goris, Les delices de la campagne ... de Leide (Leiden 1712) 238-239, waar tweemaal voor MCCCXVII te lezen is MCCCXLII.
Obreen

[http://www.genealogieonline.nl/stamboom-lokhorst/I7393.php]

Jan I van Polanen (Wassenaar, ca. 1285 – Monster, 26 september 1342) was vanaf 1326 pandheer van de Lek en vanaf 1339 pandheer van Breda. Hij was de zoon van Philips III van Duivenvoorde en een halfbroer van diens buitenechtelijke zoon Willem van Duivenvoorde. Hij komt het eerst voor in 1305 en erfde tussen 1307 en 1309 van zijn vader het huis en goed te Polanen (Monster). Van Polanen wist zijn bezit in het Westland uit te breiden met een molen te Monster (1311), met tienden aldaar (1322) en met tienden onder Delft, Maasland en Schipluiden (1324). In 1326 verkreeg hij nog eens de heerlijkheden erfpachten van Krimpen aan de Merwede, Krimpen aan de IJssel, Ouderkerk en Zuidbroek. In 1328 was hij aanwezig bij de Slag bij Kassel onder de graaf van Vlaanderen (Lodewijk II van Nevers), in het jaar erop werd hij in maart 1329 tot ridder geslagen. Na het overlijden van zijn rijke halfbroer Willem van Duivenvoorde, erfde Jan I zijn burcht te Geertruidenberg. Hij werd in 1331 tot baljuw van Woerden benoemt, in 1331 en 1336 baljuw van Rijnland, en in 1339 baljuw van Kennemerland en West-Friesland. Samen met zijn zoon Jan II van Polanen (1324–1378) pandde hij vanaf 9 december 1339 van hertog Jan III van Brabant de heerlijkheid Breda, waarvan zijn broer Willem het vruchtgebruik kreeg (of oorspronkelijk bezat). Zijn zoon Jan II van Polanen kocht de heerlijkheid Breda in 1350 en liet er het kasteel van Breda bouwen. Jan II van Polanen gaf ook opdracht om een muur op te trekken rond Breda om de stad te beschermen tegen aanvallers. Jan I van Polanen overleed in 1342 en werd te Monster in de kerk begraven.
Jan I van Polanen huwde in 1322 met Catharina van Brederode (1297-1372) en is de overgrootvader van Johanna van Polanen. Ze kregen minstens vijf kinderen.
* Jan II van Polanen
* Philips (of Filips) van Polanen
* Dirk van Polanen
* Gerard van Polanen

Jan is getrouwd met Catharina van Brederode in 1317 (civil) in Santpoort. Catharina (dochter van Heer Dirk II van Brederode en Maria van der Lecke (van Polanen)) is geboren in 1297 in Santpoort; is gestorven op 28 jun 1372 in Monster; is begraven in Monster. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gijbrecht van Wulven moet familie zijn geweest van Gijsbrecht van A(e)mstel. Dit wordt in diverse internetpagina's vermeld, maar er bestaat geen duidelijkheid over welke band met deze twee was.
Sterkenburg
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
52o 1'24.88"NB, 5o17'1.96"OL
Sterkenburg Plaats in Nederland
Sterkenburg
Situering
Provincie Utrecht
Gemeente Utrechtse Heuvelrug
Coordinaten 52o1'N 5o17'E
Nederland
Sterkenburg is een ridderhofstad in de Nederlandse provincie Utrecht te Driebergen-Rijsenburg, in de gemeente Utrechtse Heuvelrug.In 1536 werd Sterkenburg als ridderhofstad erkend.
[bewerk] Geschiedenis
De oudste vermelding van Sterkenburg dateert uit 1261, toen bepaald werd dat graaf Otto van Gelre van de Utrechtse bisschop Hendrik het “castrum Langebruch” (ofwel burcht in het Langbroek) zou krijgen. Het kasteel Sterkenburg zou gedurende vele eeuwen een leen van Gelre blijven, de landerijen waren leenroerig aan de bisschop.
De eerste heren van Sterkenburg stamden uit het roemruchte huis der heren van Wulven, een machtige Stichtse familie waar vele ridderhofsteden uit de omgeving hun oorsprong aan danken, zoals Hindersteyn, Nederhorst den Berg (voorheen Ter Horst), Wulverhorst, Amelisweerd en Heemstede. Voor 1300 is de geschiedenis van Sterkenburg nog enigszins in nevelen gehuld, de mededelingen van diverse historici, genealogen en auteurs spreken elkaar soms tegen. De eerste aantoonbare heer van Sterkenburg, tussen 1307 en 1324 vermeld, was Ernst van Sterkenburg, die wellicht een en dezelfde persoon is als de tussen 1286 en 1311 vermelde Ernst van Wulven. De meest waarschijnlijke hypothese, welke aansluit bij de geschriften van de Utrechtse genealoog Cornelis Booth (1605-1678), is dat ridder Gijsbrecht van Wulven (vermeld van 1238 tot 1250) zou zijn begonnen met de bouw van Sterkenburg, waarna diens zoon ridder Ernst van Wulven (vermeld van 1265 tot 1295) het kasteel zou hebben voltooid. De drie zonen van deze Ernst zouden “den naem van Sterckenbergh aengenomen hebben”. In 1309 werd Ernst van Sterkenburg inderdaad met twee broers vermeld, Hendrik en Gijsbrecht en bovendien hadden zowel Ernst van Wulven als diens vermoedelijke zoon Ernst van Sterkenburg de helft van de Hollandse heerlijkheid Berkel in hun bezit.
Het geslacht Van Sterkenburg stierf in de vijftiende eeuw uit met Catharina van Sterkenburg, die bij haar huwelijk in 1456 met Wouter van Isendoorn van haar vader Gijsbrecht “dat huys ende herlicheyt tot Sterckenborgh met sijner hofstat” ontving. Hun achterkleindochter Mechteld van Isendoorn trad in 1564 in het huwelijk met de Gelderse edelman Reinier van Aeswijn (1544-1620). In de geschiedenis van Sterkenburg spreekt de familie Van Aeswijn met name tot de verbeelding vanwege de brute moord op Anthonis van Aeswijn, die in juni 1647 – enkele maanden na zijn huwelijk met Margaretha Torck – dood werd teruggevonden in het bos van Sterkenburg. Ondanks hoge beloningen is deze moord nooit opgehelderd.
In 1666 huwde zijn postuum geboren dochter Antonetta van Aeswijn (1647-1669), erfvrouwe van Sterkenburg, met Gijsbrecht van Mathenesse (1645-1670). Na enige erfenisperikelen en nog meer vroegtijdige overlijdens kwam Sterkenburg in 1681 uiteindelijk in handen van Florentina van Mathenesse (1663-1729), gehuwd met Johan baron van Hardenbroek. Zij verkocht de ridderhofstad en heerlijkheid Sterkenburg in 1725 aan Catharina van Heusden, ten behoeve van haar zoon Mr Jan Frederik Mamuchet van Houdringe (1692-1740). Johanna Catharina Mamuchet van Houdringe (1690-1772), die in 1709 was gehuwd met Mr Jan Jacob van Westrenen (1685-1769), erfde Sterkenburg in 1740 van haar ongehuwde broer, waarna het tot in de negentiende eeuw in het bezit van deze Utrechtse regentenfamilie zou blijven. Na de dood van Mr Jan Jacob van Westrenen van Sterkenburg (1802-1827), die ongehuwd te Florence overleed, werd Sterkenburg in 1829 uit diens boedel gekocht door zijn halfzuster Anna Maria Cornelia van Westrenen (1782-1856) en haar echtgenoot Pieter Anthony Hinlopen (1780-1849).
Vanaf 1841 verhuurden zij Sterkenburg aan de weduwe Johanna Maria Kneppelhout-de Gijselaar (1787-1851) en enkele jaren later zou er voor de ridderhofstad een ongekende bloeiperiode aanbreken. Haar zoon Mr Karel Jan Frederik Cornelius (Kees) Kneppelhout (1818-1885), die zich door zijn aanzienlijke vermogen geheel kon wijden aan de kunsten en letterkunde, kocht Sterkenburg in 1848 van het echtpaar Hinlopen. Kneppelhout liet het huis nog in datzelfde jaar ingrijpend verbouwen, waarmee hij het kasteel zijn huidige uiterlijk gaf. Aanvankelijk was Sterkenburg voor de familie Kneppelhout voornamelijk een buitenplaats: in de wintermaanden woonde de familie te Leiden, gedurende de zomermaanden vertoefden zij op het door hen zo gekoesterde landgoed. In 1867 liet Kees Kneppelhout aan de westzijde van het kasteel een vierkante toren bouwen (met een voor die tijd moderne badkamer en waterhuishouding) en vanaf 1870 bewoonde hij Sterkenburg met zijn gezin en personeel permanent.
Tot eind jaren 1920 zou Sterkenburg nog door de familie Kneppelhout bewoond worden. In 1959 werd Sterkenburg onverdeeld bezit van de erven Kneppelhout, waaronder Anna Rutheria Steengracht van Oostcapelle-Kneppelhout (1898-1966) en haar kinderen. Vanaf 1970 was het gehele landgoed in handen van de familie Steengracht. Vanaf 1948 had Sterkenburg, dat in een behoorlijk deplorabele staat begon te verkeren, dienst gedaan als kostschool, onderwijsinstituut (Stichting Jeugdland) en conferentieoord.
In 1978 verkocht de familie Steengracht het kasteel met bijgebouwen, waaronder de tuinmanswoning en het deels afgebrande westelijk koetshuis, met ruim 5 hectare grond aan de heer Hendrik de Groot (1919-2000) te Utrecht. De Groot splitste het kasteel en de tuinmanswoning op in diverse wooneenheden, die tot voor kort door vele personen bewoond zouden worden. Na zijn overlijden liet de heer De Groot het kasteel na aan de door hem opgerichte Stichting "De Kiem", die het in 2004 doorverkocht aan de huidige eigenaar. Deze heeft het, in de laatste driekwart eeuw steeds meer onderkomen, landgoed ondergebracht in een NSW-BV. Het beheer van het kasteel en landgoed is in handen van de hiertoe opgerichte Stichting Behoud Sterkenburg, welke ook de uitvoerige restauratiewerkzaamheden coordineert. Sterkenburg wordt momenteel gerestaureerd, mede met subsidies van de Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (RACM).

Ernst is getrouwd met Margriet van van Zuylen in 1320 (unknown) in Utrecht. Margriet is geboren op 14 jan 1308 in Utrecht; is gestorven op 30 jul 1380 in Utrecht. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Philips is getrouwd met Elisabeth Sweersdr van Beusichem-Vianen in 1285 (civil). Elisabeth (dochter van Zweder I van Bosinchem en Vianen en Margaretha Jacobsdr van Vlotstale van Lichtenberg) is geboren circa 1260; is gestorven in 1330. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Dirk is getrouwd met Maria van der Lecke (van Polanen) in 1283 (civil). Maria (dochter van Graaf Hendrik II van der Lecke (van Polanen) en Judith van Borssele) is geboren in 1260 in Monster; is gestorven op 1 apr 1307. [Gezinsblad] [Familiekaart]