Sophie van Loon

Sophie is getrouwd met Gerard I van Gelre in 1090 (civil). Gerard (zoon van Diederik van Wassenberg van Gelre en Hedwig van Montaigu) is geboren in 1058; is gestorven op 25 okt 1137. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Luitgard van Heinsberg is geboren in 1091 in Randerath, Duitsland; is gestorven in 1136.

Emmo is getrouwd met Swanhilde van Holland. Swanhilde (dochter van Graaf Dirk III van Holland en Othelhildis van de Noordmark van Saksen) is geboren in 1025; is gestorven in 1078. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Giselbert is getrouwd met Erlande van Geldenaken in 1025 (civil). Erlande is geboren circa 1005; is gestorven in 1050. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Graaf in het Westfriese gebied van Maas tot Vlie, bijgenaamd Hierosolymita, vanaf 18-09-993 tot 1039; hij regeerde eerst nog onder voogdij van zijn moeder.
Hij verloor Gent en Waas, doch verwierf vermoedelijk Rijnland en Westvlieland, stichtte de burcht te Vlaardingen en vesloeg aldaar in 1018 een rijksleger aangevoerd door de hertog van Neder-Lotharingen, waarmee hij zijn positie vestigde.
Voor 1019 huwde hij met Othilde van de Noordmark, uit welk huwelijk vier kinderen bekend zijn, twee zonen en twee dochters. Van zijn zonen volgde Dirk hem als Dirk IV op. Zoon Floris, op wie na het overlijden van Dirk IV de grafelijke titel overging, werd bekend als Floris I. Van de dochters uit het huwelijk van Dirk III huwde Betrade later Dirk van Katlenburg en Swanhilde een zekere Emmo. Dirk III was nog te jong om te regeren toen zijn vader sneuvelde. Daarom nam zijn moeder het bestuur over het graafschap voor hem waar. Gedurende zijn minderjarigheid werd Holland bedreigd door aanvallen van de Friezen. Zijn moeder Liutgarde riep de hulp in van haar zwager, de Duitse keizer Hendrik II. Deze begaf zich met een leger vanuit Utrecht per schip naar het Friese gebied en bracht deze aanvallen in 1005 tot staan. Toen Dirk III meerderjarig werd en het bestuur zelf in handen nam, was het in het noorden van zijn graafschap kennelijk toch niet veilig genoeg, want hij trok zich terug in het gebied rond Vlaardingen. Daar, in de latere Riederwaard, toen het Merwedewoud genoemd, een bosrijk en moerassig gebied in het mondingsgebied van de Maas en Waal, liet Dirk III grond in cultuur nemen door Friese kolonisten. Dit terwijl het gebied eigenlijk toebehoorde aan de bisschoppen van Utrecht, Trier en Keulen. Kooplieden uit Tiel, die handel dreven met Engeland, klaagden bovendien hun nood omdat de schippers die weigerden tol aan Dirk te betalen, door deze geplunderd werden. Bisschop Adelbold van Utrecht riep hierop de hulp in van de Duitse keizer en Dirk II kreeg in 1018 de opdracht om zijn versterking bij Vlaardingen te ruimen. Graaf Dirk III trok zich echter op zijn burcht terug. Deze burcht bevond zich op de plaats waar zich nu de kern van het huidige dorp Maasland bevindt (even ten noorden van Maassluis). De Duitse keizer Hendrik II was hierop gedwongen een leger te zenden. Dit leger, op een vloot met eenheden uit Utrecht, Keulen en Luik, kwam onder aanvoering te staan van hertog Godfried van Lotharingen. Het leger ontscheepte zich ergens halverwege de burcht van Dirk III en Vlaardingen waarna het te land optrok richting burcht. Daar liep het vast door de vele dijken en sloten waardoor Godfried gedwongen was een andere route te kiezen. Onderweg terug naar de schepen liep het leger in een hinderlaag en werd het verpletterend verslagen. Dit alles wordt door de monnik Alpertus van Metz in het Latijn beschreven. Deze Alpertus is vermoedelijk geboren in het bisdom Utrecht. Nadat hij monnik was te Metz werd keerde hij waarschijnlijk als kanunnik naar Utrecht terug.
Terwijl hij de bevolking ter plekke had beschreven als Friezen die zich verbonden hadden met rovers, vermeldt hij over de verlopen strijd: ’Toen het leger van de hertog een terugwaartse beweging moest maken, schreeuwde een schurkachtig familielid der rovers, dat een ieder op zijn leven bedacht moest zijn, dat de voorste gelederen verslagen waren en de hertog gevlucht was.’ Hij vervolgt verder dat er hierdoor in het leger van de hertog grote paniek uitbrak en men in volle wapenuitrusting de rivier in sprong om de schepen te bereiken. Anderen raakten vast in de moerasbodem. Op dat moment zouden de Friezen toegeschoten zijn en de restanten van het machtige leger in de pan gehakt hebben. Hertog Godfried werd daarbij door de mannen van Dirk III gevangen genomen. Onder de belofte bij de Keizer een goed woord voor hem toe doen werd de Hertog later vrijgelaten. Dirk III heeft waarschijnlijk een bedevaart naar Palestina gemaakt waardoor hij de bijnaam Hierosolymita kreeg. Het gelukte Dirk III tijdens zijn regeringsperiode de macht naar het oosten uit te breiden. Deze uitbreiding ging ten koste van de invloed van de Utrechtse bisschop in dat gebied. Hij nam daarbij onder meer het gebied ten zuidoosten van Alphen, tussen Zwammerdam en Bodegraven, in. Zijn oom, de Duitse keizer Hendrik II, overleed in 1024 kinderloos en Dirk III steunde Koenraad II in diens strijd om de opvolging. Na het overlijden van Dirk III, op 27 mei 1039, vertrok zijn vrouw Othilde terug naar Saksen waar zij op 31 maart 1044 overleed.

Titel: van 993 tot 1039 Graaf van Holland

Dirk trouwde, ten hoogste 34 jaar oud, voor 1019 met Othelhildis van de Noordmark (Saksen), ten hoogste 26 jaar oud. Othelhildis is geboren omstreeks 993, dochter van Bernard I van Saksen en Hildegard Stade. Othelhildis is overleden op 31-03-1044 in Quedlinburg (Dld), ongeveer 51 jaar oud.

Dirk is getrouwd met Othelhildis van de Noordmark van Saksen. Othelhildis (dochter van Hertog Bernhard I van Saksen Billung en Hildegard van Stade) is geboren in 993 in Schweinfurt, Duitsland; is gestorven op 31 mrt 1044 in Quedlinburg, Duitsland. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Otto is getrouwd met Liutgarde van Namen. Liutgarde (dochter van Robrecht I van Namen en Ermengarde van Lotharingen) is geboren circa 972. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Hij is gesneuveld in een veldtocht tegen de Friezen aan de Maas, Graaf in het Westfriese gebied van Maas tot Vlie (06-05-988). Hij breidde zijn gebied naar het zuiden uit.
In mei 980 huwde Arnulf met Liutgard van Luxemburg, de dochter van Siegfried, Graaf van Luxemburg en Hedwig. Haar jongere zuster Kunigunde was de echtgenote van Hendrik II van Duitsland. Uit het huwelijk met Liutgard zijn twee kinderen bekend, Dirk, die hem als Dirk III opvolgt en Sicco, die met Thietburg huwde. In 975 wordt Arnulf samen met zijn vader Dirk II in een aantal oorkondes als getuige vermeld. Op het moment dat Arnulf de graventitel kreeg, vermoedelijk bij gelegenheid van zijn huwelijk in 980, was zijn vader nog in leven. In 981 vertrok hij met 12 man naar Italie om de Duitse Otto II te begeleiden bij diens kroning tot keizer. Op 18 september 993 sneuvelt Graaf Arnulf te Winkel aan de monding van de Maas in de strijd tegen de West-Friezen. Volgens de Egmondse gravenregisters zou de strijd waarbij Arnulf het leven liet tegen woeste Friezen gevoerd zijn. In deze latere toevoeging zouden Westfriezen bedoeld worden. Melis Stoke laat deze strijd bij Winkel plaatsvinden. De twisten tussen de Hollandse graven (die toen overigens nog als Fries werden aangeduid) moesten op dat moment echter nog plaatsvinden. Daarom is het aannemelijker dat deze strijd niet bij Winkel maar aan de monding van de Oude Rijn heeft plaatsgevonden. Anderen plaatsen de strijd weer aan de monding van de Maas. Arnulf werd bijgezet in de abdij van Egmond. Om onduidelijke redenen werd hij daar later als heilige vereerd.

Arnulf is getrouwd met Liutgarde van Luxemburg in 980 (civil). Liutgarde (dochter van Siegfried van Luxemburg en Koningin Hedwig van de Nordgau) is geboren circa 963 in Brussel, Belgie; is gestorven op 13 mei 1005; is begraven in Egmond, Noordholland. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Bernhard is getrouwd met Hildegard van Stade in 972 (civil). Hildegard (dochter van Hendrik I van Stade en Judith van Wetterau) is geboren in 956; is gestorven op 16 okt 973. [Gezinsblad] [Familiekaart]