Cornelis Dirksz van den Ende

Cornelis is getrouwd met Aechjen Jansdr Huijsman op 20 dec 1638 (religious). Aechjen is geboren in 1615. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Joost Cornelis van der Ende is geboren in 1639 in Pijnacker; is gedoopt op 28 okt 1639 in Berkel; is gestorven in 1679 in Maasland; is begraven in 1679 in Maasland.
2. Ariaentge Cornelisdr van der Ende is geboren in 1641; is gedoopt op 30 jun 1641 in Berkel.
3. Leentgen Cornelisdr van der Ende is geboren in 1644; is gedoopt op 29 aug 1644 in Berkel.
4. Dirck Cornelisz van der Ende is geboren in 1645; is gedoopt op 1 okt 1645 in Pijnacker; is begraven op 9 nov 1710.
5. IJsbrand Cornelisz van der Ende is geboren in 1647; is gedoopt op 17 nov 1647 in Pijnacker; is gestorven in 1723; is begraven op 1 nov 1723 in Maasland.
6. Pleuntje Cornelisdr van der Ende is geboren in 1649; is gedoopt op 23 mei 1649 in Pijnacker; is gestorven in 1723; is begraven op 1 nov 1723 in Maasland.
7. Jan Cornelisz van der Ende is geboren in 1651; is gedoopt op 1 jan 1651 in Pijnacker.

Dirck is getrouwd met Maertgen Joostensdr. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

http://home.kabelfoon.nl/~ajknop/genealogie110205.htm

Hij werd waarschijnlijk te Zierikzee geboren en was een der moedigste bevelhebbers in den worstelstrijd tegen Spanje. Wij ontmoeten hem het eerst in 1573 bij de belegering van het kasteel Rammekens, waar hij, als luitenant tegenwoordig, een der eerste was die langs de opgerichte stormladders naar boven klom. Toen in 1574 Requesens plan had om Zierikzee te veroveren, en daartoe te Rozendaal een vloot wel bemande kromstevens liet in gereedheid brengen, bood VAN DEN ENDE zich bij den Prins aan om deze zoo gevreesde onderneming te verijdelen. Aan hem werd dan ook uitvoerig van het plan toevertrouwd. Hij wachtte daarmede zolang tot de gehele vloot in gereedheid en met tweehonderd soldaten van Mondragon’s regiment bemand was. Na een scherp en langdurig gevecht, werd de verraste vijand genoodzaakt te wijken met een verlies van elf schepen, die merendeels verbrand werden, en enige honderden matrozen en soldaten, waaronder verscheidene kapiteinen en bevelhebbers. Tijdens het beleg van Zierikzee door de Spanjaarden in 1575 en 1576 had hij met NICOLAAS RUYCHAVER het bevel over twaalf vaandels voetvolk binnen de belegerde stad. Ook daar was hij in de gelegenheid een blijk van zijne dapperheid te geven. Toen namelijk Mondragon de schans op het hoofd ingenomen had en van daar met enige sloepen naar Brouwershaven voer, zette hem VAN DEN ENDE, die juist de wacht had, met enige pontjes achterna, achterhaalde hem bij Kerkwerve en geraakte in een hevig gevecht met de Spanjaarden, die meest allen over boord sprongen en door de onzen werden afgemaakt. Vreemd is het, dat de juiste dag van dit roemrijk feit niet wordt vermeld en dat het niet blijkt of Mondragon hierbij gekwetst of gevangen genomen werd. De nood in de belegerde stad al grooter en groter geworden zijnde, werd VAN DEN ENDE te rade zijne huisvrouw er buiten te brengen.

Niet zonder gevaar werd dit volbracht. Maar weinig tijd daarna, bij gelegenheid van een alarm des nachts, bijna half naakt den degen in de vuist naar de wallen lopende, werd hij door zijn lichaam geschoten en moest op pieken huiswaarts worden gebracht, aan welke wonden hij kort na de overgave der stad in 1576 overleed. Hij liet na een dochter MARIA genaamd, bij wier nakomelingen bewaard werd een gouden fluitje, een draak voorstellende, hetgeen koningin ELISABETH gewoon was op haar borst te dragen en aan VAN DEN ENDE vereerd had om zijn betoonde bravoures.