Arnold II van Loon

Gezin/Partner: Adelheid van Rieneck. Adelheid is geboren in 1085 in Rieneck, Duitsland. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Johann van Ghoor is geboren circa 1090; is gestorven na 1140.
2. Sophie van Loon is geboren circa 1100; is gestorven in 1180.
3. Arnold I van Elsloo is geboren in 1105.
4. Lodewijk I van Loon-Mainz is geboren in 1110; is gestorven op 11 aug 1171 in Borgloon, Belgie.

Arnulf is getrouwd met Adelheid van Mainz. Adelheid (dochter van Gerhard van Mainz en Bertha van Blieskastel) is geboren in 1065; is gestorven in 1140 in Loon, Belgie. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Emmo is getrouwd met Swanhilde van Holland. Swanhilde (dochter van Graaf Dirk III van Holland en Othelhildis van de Noordmark van Saksen) is geboren in 1025; is gestorven in 1078. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gerhard is getrouwd met Bertha van Blieskastel. Bertha (dochter van Volmar III van Metz en Judith) is geboren in 1047. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Giselbert is getrouwd met Erlande van Geldenaken in 1025 (civil). Erlande is geboren circa 1005; is gestorven in 1050. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Graaf in het Westfriese gebied van Maas tot Vlie, bijgenaamd Hierosolymita, vanaf 18-09-993 tot 1039; hij regeerde eerst nog onder voogdij van zijn moeder.
Hij verloor Gent en Waas, doch verwierf vermoedelijk Rijnland en Westvlieland, stichtte de burcht te Vlaardingen en vesloeg aldaar in 1018 een rijksleger aangevoerd door de hertog van Neder-Lotharingen, waarmee hij zijn positie vestigde.
Voor 1019 huwde hij met Othilde van de Noordmark, uit welk huwelijk vier kinderen bekend zijn, twee zonen en twee dochters. Van zijn zonen volgde Dirk hem als Dirk IV op. Zoon Floris, op wie na het overlijden van Dirk IV de grafelijke titel overging, werd bekend als Floris I. Van de dochters uit het huwelijk van Dirk III huwde Betrade later Dirk van Katlenburg en Swanhilde een zekere Emmo. Dirk III was nog te jong om te regeren toen zijn vader sneuvelde. Daarom nam zijn moeder het bestuur over het graafschap voor hem waar. Gedurende zijn minderjarigheid werd Holland bedreigd door aanvallen van de Friezen. Zijn moeder Liutgarde riep de hulp in van haar zwager, de Duitse keizer Hendrik II. Deze begaf zich met een leger vanuit Utrecht per schip naar het Friese gebied en bracht deze aanvallen in 1005 tot staan. Toen Dirk III meerderjarig werd en het bestuur zelf in handen nam, was het in het noorden van zijn graafschap kennelijk toch niet veilig genoeg, want hij trok zich terug in het gebied rond Vlaardingen. Daar, in de latere Riederwaard, toen het Merwedewoud genoemd, een bosrijk en moerassig gebied in het mondingsgebied van de Maas en Waal, liet Dirk III grond in cultuur nemen door Friese kolonisten. Dit terwijl het gebied eigenlijk toebehoorde aan de bisschoppen van Utrecht, Trier en Keulen. Kooplieden uit Tiel, die handel dreven met Engeland, klaagden bovendien hun nood omdat de schippers die weigerden tol aan Dirk te betalen, door deze geplunderd werden. Bisschop Adelbold van Utrecht riep hierop de hulp in van de Duitse keizer en Dirk II kreeg in 1018 de opdracht om zijn versterking bij Vlaardingen te ruimen. Graaf Dirk III trok zich echter op zijn burcht terug. Deze burcht bevond zich op de plaats waar zich nu de kern van het huidige dorp Maasland bevindt (even ten noorden van Maassluis). De Duitse keizer Hendrik II was hierop gedwongen een leger te zenden. Dit leger, op een vloot met eenheden uit Utrecht, Keulen en Luik, kwam onder aanvoering te staan van hertog Godfried van Lotharingen. Het leger ontscheepte zich ergens halverwege de burcht van Dirk III en Vlaardingen waarna het te land optrok richting burcht. Daar liep het vast door de vele dijken en sloten waardoor Godfried gedwongen was een andere route te kiezen. Onderweg terug naar de schepen liep het leger in een hinderlaag en werd het verpletterend verslagen. Dit alles wordt door de monnik Alpertus van Metz in het Latijn beschreven. Deze Alpertus is vermoedelijk geboren in het bisdom Utrecht. Nadat hij monnik was te Metz werd keerde hij waarschijnlijk als kanunnik naar Utrecht terug.
Terwijl hij de bevolking ter plekke had beschreven als Friezen die zich verbonden hadden met rovers, vermeldt hij over de verlopen strijd: ’Toen het leger van de hertog een terugwaartse beweging moest maken, schreeuwde een schurkachtig familielid der rovers, dat een ieder op zijn leven bedacht moest zijn, dat de voorste gelederen verslagen waren en de hertog gevlucht was.’ Hij vervolgt verder dat er hierdoor in het leger van de hertog grote paniek uitbrak en men in volle wapenuitrusting de rivier in sprong om de schepen te bereiken. Anderen raakten vast in de moerasbodem. Op dat moment zouden de Friezen toegeschoten zijn en de restanten van het machtige leger in de pan gehakt hebben. Hertog Godfried werd daarbij door de mannen van Dirk III gevangen genomen. Onder de belofte bij de Keizer een goed woord voor hem toe doen werd de Hertog later vrijgelaten. Dirk III heeft waarschijnlijk een bedevaart naar Palestina gemaakt waardoor hij de bijnaam Hierosolymita kreeg. Het gelukte Dirk III tijdens zijn regeringsperiode de macht naar het oosten uit te breiden. Deze uitbreiding ging ten koste van de invloed van de Utrechtse bisschop in dat gebied. Hij nam daarbij onder meer het gebied ten zuidoosten van Alphen, tussen Zwammerdam en Bodegraven, in. Zijn oom, de Duitse keizer Hendrik II, overleed in 1024 kinderloos en Dirk III steunde Koenraad II in diens strijd om de opvolging. Na het overlijden van Dirk III, op 27 mei 1039, vertrok zijn vrouw Othilde terug naar Saksen waar zij op 31 maart 1044 overleed.

Titel: van 993 tot 1039 Graaf van Holland

Dirk trouwde, ten hoogste 34 jaar oud, voor 1019 met Othelhildis van de Noordmark (Saksen), ten hoogste 26 jaar oud. Othelhildis is geboren omstreeks 993, dochter van Bernard I van Saksen en Hildegard Stade. Othelhildis is overleden op 31-03-1044 in Quedlinburg (Dld), ongeveer 51 jaar oud.

Dirk is getrouwd met Othelhildis van de Noordmark van Saksen. Othelhildis (dochter van Hertog Bernhard I van Saksen Billung en Hildegard van Stade) is geboren in 993 in Schweinfurt, Duitsland; is gestorven op 31 mrt 1044 in Quedlinburg, Duitsland. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Volmar is getrouwd met Judith. [Gezinsblad] [Familiekaart]