Wouter Claesz Aleman

Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Dirk Woutersz de Moor is geboren circa 1545; is gestorven na 1606.

Claes is getrouwd met Maritgen Willemsdr Rossert in 1520 (civil). Maritgen (dochter van Willem Claesz Rossert) is geboren in 1500; is gestorven circa 1552. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

‘scholaster’ in Noordwijk, woonde in Noordwijkerhout

Andere gebeurtenis soorten en attributen:

• Beroep: Schout van Noordwijkerhout

Aantekeningen:

Geboorte:
geboren rond 1320 in Le Quesnoy

Willem is getrouwd met Baerte Clais Heynesdr van der Delfgaauw in 1390 (civil) in Woerden. Baerte (dochter van Clais Heynesoen van der Delfgaauw) is geboren circa 1365 in Noordwijkerhout; is gestorven op 21 mei 1421 in Noordwijkerhout. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Getrouwd:
Willem de Moor heer Jan Aelmanszoon, bastaardzoon van Jan Aelman, schout van Noordwijkerhout, strandvonder tussen Katwijk en Zandvoort, geb. ca. 1345 Woerden, overl. tussen 1392 en 1421 Noordwijkerhout, begr. in de kerk in Noordwijkerhout met opschrift, tr. ca. 1400, Baerte van der Del.

Aantekeningen:

http://freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com/~luijkenaar/a/aleman/index.html

Jan is getrouwd met Mechteld van Wulverhorst op 27 jan 1375 (civil). Mechteld (dochter van Ernst van Wulverhorst van Sterkenburg en Margriet van van Zuylen) is geboren in 1320; is gestorven in 1401. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Johanna van Valois (1294- Fontenelle, 7 maart 1352) was een dochter van Karel van Valois en van Margaretha van Anjou. In 1305 huwde zij met Willem van Avesnes, graaf van Henegouwen, Holland en Zeeland. In 1322 wordt zij vrouwe van Maing. Na de dood van haar echtgenoot in 1337, wordt zij religieuze en trekt zij zich terug in de abdij van Fontenelle, bij Maing, waar haar dochter Isabella en haar kleindochter Anna van Beieren haar komen vervoegen. Johanna kwam tussen om Henegouwen te vrijwaren van de gevolgen van het Frans-Engels conflict. In 1399 ontvangt zij haar schoonzoon, Edward III van Engeland in de abdij van Fontenelle om de geesten te bedaren. Zij begeeft zich naar Parijs om te overleggen met haar broer Filips VI van Frankrijk en naar Gent naar haar dochter Filippa.
[bewerk] Kinderen
Jan (1306-1316)
Willem, (1307-1345) graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen
Margaretha (1310-1356), gehuwd met de Duitse keizer Lodewijk de Beier
Filippa (1311-1369) gehuwd met Eduard III van Engeland
Johanna, (1315-1374), in 1334 gehuwd met graaf Willem VI van Gulik
Agnes, overleden na 1327
Isabelle (1323-1361), in 1354 gehuwd met Robert van Namen (1323-1391), heer van Beaufort-en-Argonne,
Lodewijk (1325-1328).

http://www.kareldegrote.nl/Reeks_3_De_Wit_I.htm

Willem is getrouwd met NN de Moor in 1309 (unknown). NN is geboren in 1290. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gijbrecht van Wulven moet familie zijn geweest van Gijsbrecht van A(e)mstel. Dit wordt in diverse internetpagina's vermeld, maar er bestaat geen duidelijkheid over welke band met deze twee was.
Sterkenburg
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
52o 1'24.88"NB, 5o17'1.96"OL
Sterkenburg Plaats in Nederland
Sterkenburg
Situering
Provincie Utrecht
Gemeente Utrechtse Heuvelrug
Coordinaten 52o1'N 5o17'E
Nederland
Sterkenburg is een ridderhofstad in de Nederlandse provincie Utrecht te Driebergen-Rijsenburg, in de gemeente Utrechtse Heuvelrug.In 1536 werd Sterkenburg als ridderhofstad erkend.
[bewerk] Geschiedenis
De oudste vermelding van Sterkenburg dateert uit 1261, toen bepaald werd dat graaf Otto van Gelre van de Utrechtse bisschop Hendrik het “castrum Langebruch” (ofwel burcht in het Langbroek) zou krijgen. Het kasteel Sterkenburg zou gedurende vele eeuwen een leen van Gelre blijven, de landerijen waren leenroerig aan de bisschop.
De eerste heren van Sterkenburg stamden uit het roemruchte huis der heren van Wulven, een machtige Stichtse familie waar vele ridderhofsteden uit de omgeving hun oorsprong aan danken, zoals Hindersteyn, Nederhorst den Berg (voorheen Ter Horst), Wulverhorst, Amelisweerd en Heemstede. Voor 1300 is de geschiedenis van Sterkenburg nog enigszins in nevelen gehuld, de mededelingen van diverse historici, genealogen en auteurs spreken elkaar soms tegen. De eerste aantoonbare heer van Sterkenburg, tussen 1307 en 1324 vermeld, was Ernst van Sterkenburg, die wellicht een en dezelfde persoon is als de tussen 1286 en 1311 vermelde Ernst van Wulven. De meest waarschijnlijke hypothese, welke aansluit bij de geschriften van de Utrechtse genealoog Cornelis Booth (1605-1678), is dat ridder Gijsbrecht van Wulven (vermeld van 1238 tot 1250) zou zijn begonnen met de bouw van Sterkenburg, waarna diens zoon ridder Ernst van Wulven (vermeld van 1265 tot 1295) het kasteel zou hebben voltooid. De drie zonen van deze Ernst zouden “den naem van Sterckenbergh aengenomen hebben”. In 1309 werd Ernst van Sterkenburg inderdaad met twee broers vermeld, Hendrik en Gijsbrecht en bovendien hadden zowel Ernst van Wulven als diens vermoedelijke zoon Ernst van Sterkenburg de helft van de Hollandse heerlijkheid Berkel in hun bezit.
Het geslacht Van Sterkenburg stierf in de vijftiende eeuw uit met Catharina van Sterkenburg, die bij haar huwelijk in 1456 met Wouter van Isendoorn van haar vader Gijsbrecht “dat huys ende herlicheyt tot Sterckenborgh met sijner hofstat” ontving. Hun achterkleindochter Mechteld van Isendoorn trad in 1564 in het huwelijk met de Gelderse edelman Reinier van Aeswijn (1544-1620). In de geschiedenis van Sterkenburg spreekt de familie Van Aeswijn met name tot de verbeelding vanwege de brute moord op Anthonis van Aeswijn, die in juni 1647 – enkele maanden na zijn huwelijk met Margaretha Torck – dood werd teruggevonden in het bos van Sterkenburg. Ondanks hoge beloningen is deze moord nooit opgehelderd.
In 1666 huwde zijn postuum geboren dochter Antonetta van Aeswijn (1647-1669), erfvrouwe van Sterkenburg, met Gijsbrecht van Mathenesse (1645-1670). Na enige erfenisperikelen en nog meer vroegtijdige overlijdens kwam Sterkenburg in 1681 uiteindelijk in handen van Florentina van Mathenesse (1663-1729), gehuwd met Johan baron van Hardenbroek. Zij verkocht de ridderhofstad en heerlijkheid Sterkenburg in 1725 aan Catharina van Heusden, ten behoeve van haar zoon Mr Jan Frederik Mamuchet van Houdringe (1692-1740). Johanna Catharina Mamuchet van Houdringe (1690-1772), die in 1709 was gehuwd met Mr Jan Jacob van Westrenen (1685-1769), erfde Sterkenburg in 1740 van haar ongehuwde broer, waarna het tot in de negentiende eeuw in het bezit van deze Utrechtse regentenfamilie zou blijven. Na de dood van Mr Jan Jacob van Westrenen van Sterkenburg (1802-1827), die ongehuwd te Florence overleed, werd Sterkenburg in 1829 uit diens boedel gekocht door zijn halfzuster Anna Maria Cornelia van Westrenen (1782-1856) en haar echtgenoot Pieter Anthony Hinlopen (1780-1849).
Vanaf 1841 verhuurden zij Sterkenburg aan de weduwe Johanna Maria Kneppelhout-de Gijselaar (1787-1851) en enkele jaren later zou er voor de ridderhofstad een ongekende bloeiperiode aanbreken. Haar zoon Mr Karel Jan Frederik Cornelius (Kees) Kneppelhout (1818-1885), die zich door zijn aanzienlijke vermogen geheel kon wijden aan de kunsten en letterkunde, kocht Sterkenburg in 1848 van het echtpaar Hinlopen. Kneppelhout liet het huis nog in datzelfde jaar ingrijpend verbouwen, waarmee hij het kasteel zijn huidige uiterlijk gaf. Aanvankelijk was Sterkenburg voor de familie Kneppelhout voornamelijk een buitenplaats: in de wintermaanden woonde de familie te Leiden, gedurende de zomermaanden vertoefden zij op het door hen zo gekoesterde landgoed. In 1867 liet Kees Kneppelhout aan de westzijde van het kasteel een vierkante toren bouwen (met een voor die tijd moderne badkamer en waterhuishouding) en vanaf 1870 bewoonde hij Sterkenburg met zijn gezin en personeel permanent.
Tot eind jaren 1920 zou Sterkenburg nog door de familie Kneppelhout bewoond worden. In 1959 werd Sterkenburg onverdeeld bezit van de erven Kneppelhout, waaronder Anna Rutheria Steengracht van Oostcapelle-Kneppelhout (1898-1966) en haar kinderen. Vanaf 1970 was het gehele landgoed in handen van de familie Steengracht. Vanaf 1948 had Sterkenburg, dat in een behoorlijk deplorabele staat begon te verkeren, dienst gedaan als kostschool, onderwijsinstituut (Stichting Jeugdland) en conferentieoord.
In 1978 verkocht de familie Steengracht het kasteel met bijgebouwen, waaronder de tuinmanswoning en het deels afgebrande westelijk koetshuis, met ruim 5 hectare grond aan de heer Hendrik de Groot (1919-2000) te Utrecht. De Groot splitste het kasteel en de tuinmanswoning op in diverse wooneenheden, die tot voor kort door vele personen bewoond zouden worden. Na zijn overlijden liet de heer De Groot het kasteel na aan de door hem opgerichte Stichting "De Kiem", die het in 2004 doorverkocht aan de huidige eigenaar. Deze heeft het, in de laatste driekwart eeuw steeds meer onderkomen, landgoed ondergebracht in een NSW-BV. Het beheer van het kasteel en landgoed is in handen van de hiertoe opgerichte Stichting Behoud Sterkenburg, welke ook de uitvoerige restauratiewerkzaamheden coordineert. Sterkenburg wordt momenteel gerestaureerd, mede met subsidies van de Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (RACM).

Ernst is getrouwd met Margriet van van Zuylen in 1320 (unknown) in Utrecht. Margriet is geboren op 14 jan 1308 in Utrecht; is gestorven op 30 jul 1380 in Utrecht. [Gezinsblad] [Familiekaart]